پرولاپس دریچه میترال

پرولاپس دریچه میترال چیست و چه علائمی دارد؟

شایع‌ترین بیماری دریچه ای قلب MPV یا پرولاپس دریچه میترال است. علت پرولاپس دریچه میترال نامشخص است اما وراثت نقش مهمی دارد. شدت پرولاپس دریچه میترال طیف وسیعی دارد.

برخی بیماران مبتلا به این بیماری بدون علامت هستند در حالی که برخی دیگر علایمی دارند که کیفیت زندگی آنان را تغییر می‌دهد. پیش آگهی این بیماری بسیارخوب است اما تعداد کمی از بیماران عوارض شدیدی نشان می‌دهند. دریچه میترال قلب بین دهلیز چپ و بطن چپ واقع شده است و دارای دو پرده است در برخی افراد یکی از این پرده‌ها یا هر دوی آنها بزرگ هستند و به نحو مناسبی بسته نمی‌شوند هنگامی که بطن چپ منقبض می‌شود، پرده‌های دریچه به سمت عقب و به درون دهلیز چپ بیرون می‌زنند که این ناهنجاری قلبی MVP نامیده می‌شود.

 

 

علایم و نشانه‌ها پرولاپس دریچه میترال

معمولاً با یک معاینه معمولی با گوشی پزشکی پرولاپس دریچه میترال تشخیص داده می شود. بیشتر بیماران مبتلا به MVP بانوان هستند. افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند در سنین مختلفی هستند اما معمولاً بیماران بین ۱۴ و ۳۰ سال سن دارند. بیشتر بیماران مبتلا به MVP بدون علامت هستند، مشکل نداشته و در نتیجه نیازی به درمان نخواهند داشت. بیماران علامت‌دار از علایمی مانند ناراحتی قفسه سینه، اضطراب، خستگی و تنگی نفس شکایت می‌کنند. مشخص نیست که آیا این علایم واقعاً ناشی از پرولاپس دریچه میترال یا حوادث تصادفی هستند. برای بیماران علامت دار، شایع‌ترین علت بروز علایم، نشت خون به عقب از طریق دریچه است. بیمارانی که نارسایی دریچه دارند اغلب علایمی مانند ضربان قلب سریع یا غیر طبیعی، سرگیجه، سبکی سر، خستگی، درد قفسه سینه و کوتاه شدن نفس دارند.

 

نوار قلب

اگرچه در بیماران مبتلا به MVP الکتروکاریوگرام ممکن است اطلاعات نسبتاً ارزشمندی فراهم کند اما بیماران معمولاً نوار قلب طبیعی دارند. الکتروکاردیوگرام ها ممکن است در اثبات آریتمی‌ها در بیمارانی که تپش قلب دارند سودمند باشد.

 

اکوکاردیوگرافی

یک اکوکاردیوگرافی دوبعدی و داپلر سودمندترین آزمون غیر تهاجمی برای تشخیص MVP است. این روش در شناسایی وضعیت غیرطبیعی و پرولاپس دریچه‌های دریچه میترال موثر است. اکوکاردیوگرام‌ها در شناسایی اندازه دهلیز چپ، اندازه بطن چپ و عملکرد آن نیز سودمند است. همچنین در تعیین میزان زیادی دریچه میترال در بیماران در خطر بروز عوارض نیز نقش کمکی دارد.

توصیه می‌شود که تمام بیماران مبتلا به MVP یک اکوکاردیوگرام اولیه به منظور ارزیابی اندازه دهلیز و بطن چپ، عملکرد بطن و حرکت و ضخامت دریچه میترال داشته باشند. در بیماران مبتلا به MVP بدون علامت اکوکاردیوگرام‌های متوالی معمولاً ضروری نیست مگر در بیمارانی که نشانه‌های بالینی بدترشدن بیماری‌شان را نشان می‌‌دهند.

 

عوارض پرولاپس دریچه میترال

نارسایی دریچه

شایع‌ترین و مهم ترین عارضه MVP حالتی به نام نارسایی میترال (MR) است. در این وضعیت دریچه میترال دچار نشتی شده و اجازه می‌دهد که خون فراوانی به سمت عقب و به دهلیز چپ نشت کند. معاینه فیزیکی در تشخیص MR همیشه قابل اعتماد نیست و در واقع نمی‌تواند شدت MR را به درستی اندازه‌گیری کند. پیشرفت تدریجی MR در بیماران مبتلا به MVP ممکن است منجر به افزایش گشادی و نقص عملکرد دهلیز و بطن چپ شود. شدید شدن MR می‌تواند به آریتمی‌های قلبی، نارسایی احتقانی قلب و افزایش خطر مرگ ناگهانی بینجامد.

بیمارانی که از MR شدید رنج می‌برند در معرض خطر افزایش بروز اندوکاردیت عفونی نیز هستند. اگرچه به نظر می‌رسد که MVP در میان زنان شایع‌‌تر است، مردان نیز به MVP مبتلا می‌شوند. مردان بالای 50 سال نسبت به زنان سه برابر بیشتر در معرض خطر MR شدیدی هستند که در نهایت به جراحی نیاز پیدا می‌کند. بیماران مبتلا به افزایش فشارخون و شاخص توده بدنی بالا در معرض خطر بالاتر ابتلا به MR شدید هستند. هنگام در نظرگرفتن این که چه کسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به MR شدید است سن نیز اهمیت پیدا می‌کند. شیوع MR شدید پیش از دهه پنجم زندگی کمتر است. اکوکاردیوگرافی به منظور تشخیص MR شدید به کار می‌رود.

 

اندوکاردیت

اندوکاردیت التهاب اندوکارد یا لایه آستر قلب است و معمول‌ترین ساختمان‌های قلبی که درگیر می‌شوند دریچه‌ها هستند. بسته به منبع ایجادکننده مشکل عفونی یا غیرعفونی است. افراد مشکوک به اندوکاردیت اغلب به منظور تشخیص و تعیین نتایج همودینامیک و پاتولوژیک نوع اندوکاردیت نیاز به اکوکاردیوگرافی دارند. بیمارانی که به اندوکاردیت مبتلا می‌شوند معمولا ًعوارض قلبی مهمی را نشان می‌دهند. یکی از عوارض آسیب دریچه‌های قلبی مانند دریچه میترال است. سلامت عملکرد و ساختار این دریچه‌ها ممکن است به وسیله ارگانیسم مهاجم عفونی کاملاً تخریب شود. بیماران مبتلا به اندوکاردیت به درمان ضد میکروبی نیاز دارند و در برخی موارد کنترل از طریق جراحی را ایجاب می‌کند.

 

به بیماران مبتلا به نارسایی همراه با MVP توصیه می‌شود که پیش از انجام اعمال دندان پزشکی و برخی انواع جراحی آنتی بیوتیک مصرف کنند. با آنتی بیوتیک درمانی پیشگیرانه، احتمال ابتلای بیماران به اندوکاردیت عفونی کمتر است. در بیمار مبتلا به MVP و بدون نارسایی دریچه، شیوع اندوکاردیت عفونی مشابه جمعیت عامه مردم است و بنابراین پیشگیری با آنتی بیوتیک لازم نیست.

 

درمان و پیگیری پرولاپس دریچه میترال

بیماران بدون علامت

• بیشتر بیماران مبتلا به MVP بدون علامت بوده و در معرض خطر بالای بروز عوارض جدی قرار ندارند.
• پزشکان باید نسبت به پیش آگهی خوش خیم این بیماری بیماران را کنترل کنند.
• بیماران باید تشویق شوند که یک شیوه زندگی سالم را انتخاب کرده و به طور منظم ورزش کنند.
• بیماران بدون علامت با پس زدن خفیف یا عاری از آن را می‌توان هر ۳ سال از نظر بالینی ارزیابی کرد.
• اکوکاردیوگرام‌های متوالی لازم نیست مگر علایم قلبی عروقی بروز کند یا پزشک مشکوک به پیشرفت MR شود.

 

بیماران علامت دار

• بیماران MVP که تپش قلب، درد قفسه سینه، اضطراب یا خستگی دارند.
• اغلب به درمان دارویی خوب پاسخ می‌دهند.
• علایم مرتبط با تغییرات ارتواستاتیک مانند افت فشارخون وضعیتی با افزایشش مصرف مایعات و نمک درمان می‌شود.

برخی معیارها مانند رژیم غذایی مناسب، محدودیت مصرف کافئین و افزایش فعالیت‌های ورزشی هستند. بررسی‌ها ثابت کرده است که در صورت وجود این حالت، مکمل منیزیم ممکن است علایم را بهبود بخشد. معمولاً منیزیم یک ماده معدنی بی خطر است اما افراد مبتلا به مشکلات قلبی یا کلیوی باید نسبت به مصرف بیش از از حد آن محتاط باشند.

 

انتخاب‌های جراحی

بیماران علامت دار مبتلا به MR شدید؛ باید نسبت به ترمیم دریچه میترال ارزیابی شوند که گاهی، تعویض دریچه ضروری است. انواع مختلف گزینه های جراحی برای بیماران وجود دارد. ترمیم و تعویض دریچه میترال دو گزینه هستند. در متون علمی یک اتفاق نظر وجود دارد که ترمیم دریچه میترال نسبت به تعویض آن ارجحیت دارد. ترمیم دریچه یک فرایند جراحی است که دریچه میترال بیمار را حفظ می‌کند. جراح تلاش می‌کند تا دریچه میترال اصلی را اصلاح کند. جراحان گاهی اوقات با تنگ کردن یا تعویض حلقه پیرامون دریچه نیز دریچه را تعمیر می‌کنند. ترمیم دریچه میترال نسبت به تعویض آن فواید بسیاری دارد. تعویض دریچه میترال هنگامی که ترمیم دریچه ممکن نیست انجام می‌شود. در این فرآیند جراح دریچه میترال آسیب دیده را برداشته و آن را با یک دریچه مصنوعی جایگزین می‌کند.

 

دو نوع دریچه مصنوعی به کار می‌رود که دریچه‌های مکانیکی و بافتی نامیده می‌شوند.

دریچه‌های مکانیکی

• از فلز ساخته می‌شوند.
• بیمارانی که این روش را انتخاب می‌کنند برای باقی زندگی شان به یک داروی ضد انعقاد نیاز خواهند داشت.

دریچه‌های بافتی

• از بافت بیولوژیک مانند دریچه‌های قلبی خوک ساخته شده اند.
•  بیماران نیازی به مصرف داروی ضد انعقاد ندارند.

معمولاً دریچه‌های مکانیکی نسبت به دریچه‌های بافتی طول عمر طولانی‌تری دارند.