ترس در کودکان

ترس در کودکان

یک هیجان غریزی ترس است که از بدو تولد در وجود انسان قرار داده شده‌ است.

اما این که انسان از چه چیزی بترسد یاد گرفتنی و فرآیندی اکتسابی است.

نوزاد انسان فقط با دو ترس به دنیا می‌آید.

• ترس از سقوط
• ترس از صدای بلند

بقیه را به مرور از عکس‌العمل والدین نسبت به اتفاقات روزمره یاد می‌گیرد.

به طور مثال:

کودک زمانیکه دستش به سمت آتش می‌برد مادرش جیغ می‌کشد یا موقع عبوراز خیابان بسیار محتاط و مراقب است.

در نتیجه:

رفتار والدین در مواجه با کودک و همین‌طور نحوه تربیت آن‌ها می‌تواند بر این‌که کودک در آینده از چه چیزهایی بترسد اثر مستقیم بگذارد.

 بیشتر والدین در برخورد با رفتارهای جسورانه کودکان دختر و پسر خود عکس‌العمل‌های متفاوتی نشان می‌دهند.

• آن‌ها پسران را در کنکاش دنیا آزادتر می‌گذارند و حتی آن ‌ها را بابت این رفتارها تشویق و تحسین می‌کنند. در حالی‌که دختران را بیشتر از فعالیت‌ های جسورانه منع می‌کنند و به آن‌ ها تذکر می‌دهند که مراقب باشند.همین موضوع بسیار در اینکه دختران محتاط ‌تر بشوند تاثیر دارد.
• بسیاری از ترس ‌های کلیشه ‌ای که به دختران نسبت می ‌دهند، مانند ترس از سوسک، نه به این خاطر است که در نهاد دختران ترس بیشتری قرار داده شده است یا پسران با جسارت بیشتری به دنیا می‌آیند، بلکه به علت تفاوت تربیت و انتظاری است که از دختران و پسران دارند.
• شیوه تربیتی که منجر به ترس و احتیاط بیش از اندازه در دختران می‌گردد باعث می‌شود به احتمال زیاد در آینده احساس ترس، مانع شود تا برای پیشرفت قدم‌های جسورانه بردارند، از روابط و موقعیت‌های آسیب‌زا نتوانند به راحتی خارج شوند، خودشان را دست کم بگیرند و احساس ناتوانی کنند.
• این موضوع برای پسران نیز آسیب‌زاست. پسران یاد می‌گیرند ترس‌های خودشان را مخفی کنند. این پنهان کردن ترس ممکن است منجر به اضطراب یا تبدیل این هیجان به خشم شود (که برای پسران پسندیده‌تر و مجاز است). مثلا کودک از تاریکی می‌ترسد ولی یاد گرفته خوب نیست آن را بیان کند، بنابراین شب‌ها موقع خواب پرخاشگری، بدرفتاری یا بهانه‌گیری می‌کند. چون ریشه این رفتار که همان ترس است، مخفی مانده است معمولا والدین گیج می‌شوند که چه چیزی باعث این رفتارهای پرخاشگرانه شده‌است.
• گاهی به خاطر اثبات مردانگی و قدرتمند بودنشان (چون این‌گونه جا افتاده است که هرچه مردتر نترس‌تر) دست به رفتارهای پرخطر می‌زنند که ممکن است نتایج زیان باری به همراه داشته باشد.

بهتر است والدین در شیوه تربیت خود تجدیدنظر کنند.

• اجازه بدهند پسران بیشتر ترس ‌هایشان را بیان کنند، به آن‌ ها اطمینان خاطر دهند که ترسیدن اشکالی ندارد و حتی گاهی این احساس ترس از ما محافظت می‌کند و نیز رفتارهای جسورانه دخترانشان را تشویق کنند و به آن‌ها اطمینان دهند که می‌توانند با وجود ترس‌ قدم‌های بزرگ برای زندگیشان بردارند.

اینکه فرزندمان در بزرگسالی چگونه رفتار کند بستگی به تربیت امروزمان دارد.

لطفا برای تربیت فرزندتان زمان بگذارید.

لطفا قبل از تولد فرزندتان مسائل درونی خود را حل کنید.

حتما در مورد چگونگی برخورد با مسائل که بر سر راه فرزندمان قرار می گیرد مطالعه کنید.

فراموش نکنید کیفیت برخورد شما با فرندتان، کیفیت زندگی فرزندتان را تعیین می کند.

برای خوشبخت شدن فرزندتان تنها کافیست به او شیوه زندگی کردن رابیاموزید.

داشتن یک شخصیت سالم از دکتر و مهندس بودن مهم تر است.

کلید درمان ترس، اضطراب فرزند دلبند شما در دستان مشاور برتر کلینیک اکسیر مرکزی است.