ریفلاکس معده، شایع اما مهم
ترش کردن، درد های ناحیه قفسه سینه و احساس گیر کردن لقمه در گلو نشانه های شایعی از ریفلاکس معده است که گاها افراد آن را با درد قلب به اشتباه می گیرند. افرادی که این نشانه ها را دارند ممکن است در هنگام شب و پس از مصرف غذا علائم را با شدت بیشتری تجربه کنند. ریفلاکس معده از جمله عارضه ها و بیماری های ناحیه مری و معده است که می تواند در صورت پیشرفت به سوء هاضمه و سرطان مری بینجامد. ممکن است افراد نسبت به این نشانه ها بی تفاوت باشند، اما لازم به ذکر است که ابتلا به ریفلاکس معده می تواند از پوسیدگی دندان ها تا زخم معده را به دنبال داشته باشد. در ادامه به بررسی این عارضه می پردازم:
ریفلاکس معده چیست؟
ریفلاکس اسید زمانی اتفاق می افتد که محتوای معده به سمت مری بالا برود. در علوم پزشکی به آن نارسایی اسیدی یا ریفلاکس معده نیز گفته می شود. توجه داشته باشید اگر علائم ریفلاکس اسید بیش از دو بار در هفته تجربه شود، امکان ابتلا به بیماری “ریفلاکس معده (GERD) ” وجود دارد.
ریفلاکس معده یا مری، در واقع یک اختلال گوارشی است که حلقه عضله مری و معده را تحت تأثیر قرار می دهد. به این حلقه اسفنکتر مری تحتانی (LES) نیز گفته می شود. در صورت ابتلا به این بیماری ممکن است سوزش معده یا سوء هاضمه تجربه شود. پزشکان باور دارند برخی از افراد ممکن است به دلیل بیماری به نام “فتق هیاتال” به رفلکس معده مبتلا شوند. در بیشتر موارد، می توان علائم GERD خود را از طریق رژیم غذایی و تغییر در سبک زندگی کاهش داد. اما برخی از افراد ممکن است نیاز به دارو یا جراحی جهت درمان و کنترل درد های معده داشته باشند.
به گفته موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی (NIDDK) ، GERD حدود 20 درصد از مردم ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد که در صورت عدم درمان، گاها می تواند عوارض جدی ایجاد کند.
چرا ریفلاکس معده رخ می دهد؟
چرا ریفلاکس معده رخ می دهد؟بد نیست بدانید اصطلاح “معده” در واقع به معده و مری گفته می شود و ریفلاکس به معنای برگشت یا بازگشت است. ریفلاکس معده زمانی است که آنچه در معده شما قرار دارد به مری برگردد.
در هضم طبیعی غذا توسط معده ، LES باز می شود تا مواد غذایی وارد معده شود. سپس بسته می شود تا غذا و آب معدنی اسیدی به مری باز نگردد. ریفلاکس معده هنگامی اتفاق می افتد که LES ضعیف باشد یا در صورت عدم توانایی شل شود، بنابراین محتوای معده به داخل مری می ریزد.
عوامل خطر برای ریفلاکس معده (GERD)
بیش از 60 میلیون بزرگسال آمریکایی حداقل یک بار در ماه دچار دل درد می شوند و بیش از 15 میلیون بزرگسال هر روز از جمله بسیاری از زنان باردار دچار دل درد می شوند. مطالعات اخیر نشان می دهد که GERD در نوزادان و کودکان بیش از آنچه پزشکان تصور می کردند شیوع دارد. این بیماری می تواند باعث استفراغ شود که بارها و بارها اتفاق می افتد. همچنین می تواند سرفه و سایر مشکلات تنفسی را نیز به دنبال داشته باشد.
همانطور که اشاره شد برخی از پزشکان معتقدند که “فتق هیاتال” ممکن است LES را ضعیف کرده و احتمال ریفلاکس معده را افزایش دهد. “فتق هیاتال” زمانی اتفاق می افتد که قسمت بالای معده از طریق یک سوراخ کوچک در دیافراگم به سمت داخل قفسه سینه حرکت کند (هیاتوس دیافراگم). دیافراگم عضله ای است که شکم را از قفسه سینه جدا می کند. بسیاری از افراد مبتلا به فتق هیاتال مشکلی در سوزش سر دل یا ریفلاکس نخواهند داشت، اما داشتن فتق هیاتال ممکن است باعث شود محتوای معده راحت تر به مری ریفلاکس شود.
سرفه، استفراغ، فشارهای شدید یا اعمال جسمی ناگهانی می تواند فشار را در شکم بالا برده و منجر به فتق هیاتال شود. اگرچه ریفلاکس معده معمولاً یک بیماری در سنین میانسالی است، اما “فتق های هیاتال” در همه سنین می تواند رخ دهد.
“فتق هیاتال” معمولاً نیازی به درمان ندارد. اما اگر فتق در معرض خفقان شدن یا پیچ خوردن قرار گیرد می تواند خون رسانی را مختل کند. به طور کلی در صورت ابتلا به ریفلاکس شدید یا ازوفاژیت (التهاب مری) ممکن است لازم باشد پزشک جراحی را برای کوچک شدن فتق یا جلوگیری از خفگی انتخاب کند.
ریسک فاکتور های ابتلا به ریفلاکس معده
- اضافه وزن یا چاقی
- بارداری
- تأخیر در تخلیه معده (گاستروپارزی)
- بیماری های بافت همبند مانند آرتریت روماتوئید، اسکلرودرمی یا لوپوس
- رژیم غذایی نا مناسب و سبک زندگی غلط
- سیگار کشیدن
- برخی از غذاها و نوشیدنی ها، از جمله شکلات و غذاهای چرب یا سرخ شده ، قهوه و الکل
- وعده های غذایی بزرگ
- غذا خوردن قبل از خواب
- مصرف بی رویه داروهای خاصی از جمله آسپرین
علائم رفلاکس معده (GERD)
علائم رفلاکس معده (GERD)شایعترین علامت ریفلاکس سوزش معده است. این احساس معمولاً مانند یک درد سینه در حال سوختن است که از پشت استخوان سینه شروع می شود و به سمت بالا و به سمت گردن و گلو حرکت می کند. بسیاری از افراد اظهار می کنند احساس می شود غذا به دهان برمی گردد و مزه ای اسیدی یا تلخ از خود بر جای می گذارد.
سوزش، فشار یا درد سوزش معده می تواند تا 2 ساعت طول بکشد که غالبا بعد از غذا خوردن بدتر است. دراز کشیدن یا خم شدن نیز می تواند منجر به دل درد شود. بسیاری از افراد در صورت ایستادن احساس بهتری دارند.
علائم شایع ریفلاکس معده
- حالت تهوع
- بوی بد دهان
- مشکل تنفس
- بلع سخت
- استفراغ
- فرسودگی مینای دندان
- احساس یک توده در گلوی
اگر شب ریفلاکس اسید را تجربه کنید ، ممکن است موارد زیر را داشته باشید:
- یک سرفه طولانی
- لارنژیت
- آسم که به طور ناگهانی ظاهر شده یا بدتر می شود.
- مشکلات خواب
رویکردهای درمانی GERD
چهار روش برای درمان GERD وجود دارد، که عبارت اند از:
- تغییر در سبک زندگی و رژیم غذایی
- دارو
- آندوسکوپی درمانی
- عمل جراحی
رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی
چندین تغییر در سبک زندگی برای درمان و کاهش علائم ریفلاکس معده وجود دارد:
اجتناب از مصرف غذاها و نوشیدنی ها مضر: از غذاهایی که باعث شل شدن LES می شوند، دوری کنید، از جمله شکلات، نعناع، فلفل، غذاهای چرب، کافئین و نوشیدنی های الکلی. همچنین در صورت بروز علائم
از مصرف مرکبات و آب میوه ها، محصولات گوجه فرنگی و فلفل، غذاها و نوشیدنی هایی که می توانند پوشش مری آسیب دیده را تحریک کنند، خودداری کنید.
کاهش وعده های غذایی: قسمت بندی های کوچک در مصرف موارد غذایی به کنترل علائم کمک می کند. همچنین، خوردن وعده های غذایی حداقل 2 تا 3 ساعت قبل از خواب باعث می شود اسید معده پایین آمده و معده تا حدی خالی شود.
آرامش در خوردن غذا: در هر وعده غذایی بهتر است وقت کافی بریا هضم غذا داشته باشید.
جویدن کامل غذا: اگر بعد از لقمه چنگال را پایین بگذارید، ممکن است به شما کمک کند که غذا را بهتر بجوید. فقط وقتی آن لقمه را کاملاً جویدید و قورت دادید دوباره مقداری از غذا را بردارید.
پرهیز از استعمال سیگار: سیگار کشیدن LES را ضعیف می کند. قطع مصرف سیگار برای کاهش علائم GERD موثر است.
کنترل وزن: اضافه وزن اغلب علائم را بدتر می کند. بسیاری از افراد دارای اضافه وزن با کاهش وزن علائم کمتری را تجربه می کنند.
پوشیدن لباس های راحت: لباس هایی که کمرتان را می فشارد شکم و قسمت تحتانی مری شما را تحت فشار قرار می دهد.
درمان ریفلاکس معده
درمان ریفلاکس معدهدارو درمانی
اگر تغییر در شیوه زندگی و رژیم غذایی موثر واقع نشد، پزشک ممکن است داروهای خاصی را تجویز کند. برای ریفلاکس دو دسته دارو وجود دارد. یکی میزان اسید معده شما را کاهش می دهد و دیگری میزان تحرک (حرکت) دستگاه گوارش فوقانی را افزایش می دهد.
- آنتی اسیدها
داروهای ضد اسید بدون نسخه برای علائم متناوب و نسبتاً نادر ریفلاکس بهتر است. در صورت مصرف مکرر، آنتی اسیدها ممکن است علائم را تشدید کنند. ن
- مسدود کننده های هیستامین
مسدود کننده های هیستامین 2 (H2) داروهایی هستند که به کاهش ترشح اسید کمک می کنند. مسدود کننده های H2 فرسایش مری را در حدود 50 درصد بیماران بهبود می بخشند.
- بازدارنده های پمپ پروتون
مهار کننده های پمپ پروتون (PPI) داروهایی هستند که سه مسیر اصلی تولید اسید معده را مسدود می کنند. PPI بسیار موثرتر از مسدود کننده های H2 تولید اسید را کاهش می دهد.
- عوامل پروکینتیک
عوامل پروکینتیک داروهایی هستند که فعالیت عضله صاف دستگاه گوارش را افزایش می دهند. این داروها تا حدودی کمتر از PPI موثر هستند. پزشک ممکن است آن ها را به همراه داروی مهار کننده اسید تجویز کند.
TIF و سایر آندوسکوپی درمانی
Transoral incisionless fundoplication یا به شکل خلاصه تر (TIF) گزینه ای برای درمان به GERD است. TIF در مقایسه با جراحی لاپاراسکوپی دارای زمان درمان کوتاه تر، درد کمتر و بهبود سریعتر است. این روش شامل استفاده از یک دستگاه ویژه TIF برای ایجاد یک راه عبور برای یک ابزار تصویربرداری انعطاف پذیر بایک لوله به نام آندوسکوپ است. این روش به پزشک امکان می دهد تا از موچین و اتصال دهنده های از پیش نصب شده برای درمان یا بازسازی دریچه ای که به عنوان یک مانع طبیعی برای ریفلاکس شناخته می شود، استفاده کند.
در حال حاضر، آزمایشات بالینی وجود دارد که اثربخشی درمان آندوسکوپی را بررسی می کنند. در یک نوع روش درمانی از آندوسکوپی برای قرار دادن بخیه در معده و افزایش سد ضد رفلاکس استفاده می شود.
جراحی برای GERD
اگر علائم شما با تغییر شیوه زندگی یا دارو درمانی بهبود نیافت، ممکن است کاندید جراحی باشید. برخی از بیماران رویکرد جراحی را به عنوان گزینه ای جایگزین مصرف طولانی مدت داروها ترجیح می دهند. هدف از جراحی بیماری ریفلاکس تقویت سد ضد رفلاکس است.
در جراحی، جراح قسمت بالای معده را به دور مری پایین می پیچد. این مانع ضد رفلاکس را افزایش می دهد و می تواند درمان کننده علائم ریفلاکس باشد. جراح ممکن است این عمل جراحی را به روش لاپاراسکوپی انجام دهد.
تشخیص ریفلاکس معده GERD
اگر دچار ریفلاکس مری شدید و ماندگار هستید، یا اگر علائم با درمان بهتر نمی شود، باید برای انجام آزمایشات اقدام کنید. این آزمایشات عبارت اند از:
آندوسکوپی: پزشک یک لوله کوچک روشن با یک دوربین فیلمبرداری کوچک در انتهای آن (آندوسکوپ) در مری قرار می دهد تا التهاب یا تحریک بافت (مری) را تشخیص دهد. اگر نتایج غیرطبیعی باشد، ممکن است یک نمونه بافت کوچک را برای آزمایش بیشتر (بیوپسی) بردارد.
سری GI فوقانی: این روش ممکن است یکی از اولین آزمایشاتی باشد که پزشک درخواست می کند. این آزمایش استفاده از نوعی اشعه ایکس ویژه است که مری، معده و قسمت فوقانی روده کوچک (اثنی عشر) را نشان می دهد. اطلاعات محدودی در مورد ریفلاکس احتمالی می دهد، اما می تواند سایر موارد مانند زخم معده را تشخیص دهد.
مطالعه مانومتری و امپدانس مری: این آزمایش علل فشار در مری را بررسی می کند. همچنین می تواند نقص در نحوه انقباض عضلات مری را نیز نشان دهد.
تست pH: در صورت عدم تشخیص قطعی پزشک از طریق این آزمایش میزان اسید داخل مری را اندازه گیری کرده و میزان اسید موجود در مری را در طول وعده های غذایی، فعالیت و خواب مورد بررسی قرار می دهد. تکنیک های جدید ردیابی طولانی مدت pH این ابزار را به ابزاری موثر بدل کرده است.
عوارض ریفلاکس معده GERD
عوارض ریفلاکس معده GERDریفلاکس معده می تواند عوارض جدی را در پی داشته باشد که عبارت اند از:
زخم مری: اسید معده موجب تحلیل مری می شود تا زمانی که زخم باز ایجاد شود. این زخم ها اغلب دردناک هستند و ممکن است خونریزی کنند و همچنین می توانند بلعیدن را نیز سخت کنند.
تنگی مری: اسید معده به قسمت تحتانی مری آسیب می رساند و باعث تشکیل بافت اسکار می شود. این بافت اسکار قسمت داخلی مری را باریک کرده و بلعیدن غذا را سخت می کند.
مری Barrett: ریفلاکس اسید باعث تغییر سلول های بافتی می شود که مری را می پوشاند. پوشش ضخیم تر شده و قرمز می شود. این وضعیت با ابتلا به سرطان مری مرتبط است.
مشکلات ریه: اگر ریفلاکس به پشت گلو برسد، می تواند باعث تحریک و درد شود و از آنجا نیز می تواند وارد ریه ها شود (آسپیراسیون). اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است دچار آبریزش بینی، گرفتگی قفسه سینه و سرفه های طولانی مدت شوید. اگر ریه های ملتهب شود، می توانید آسم، برونشیت و احتمالاً ذات الریه را نیز ایجاد کند.
بدون دیدگاه