درمان هموروئید (بدون جراحی)
بَواسیر یا هِموروئید به گشاد شدن رگ‌های وریدی در مجرای مقعدی می‌گویند که به کنترل مدفوع کمک می‌کنند.
آن‌ها زمانی‌که متورم یا ملتهب می‌شوند «بیمارگونه» یا همان بواسیر می‌شوند. آن‌ها در حالت فیزیولوژیک خود مانند بالشتکی مرکب از مجرای سرخرگی- سیاهرگی و بافت همبند عمل می‌کنند.
بواسیر شایعترین بیماری مقعد است.
حتمالاً نیمی از افراد تا سن پنجاه سال، به بواسیر دچارمی‌شوند.
بواسیرها ناشی از گرفتاری سیاهرگ‌های ناحیه مقعدی هستند.
اگر به هر علتی، فشار بیش از حد به پایین راست روده (رکتوم) و ناحیه مقعدی وارد شود، به‌طور غیرطبیعی این سیاهرگ‌ها متورم می‌شوند. فشار زیاد، ممکن است به علت وارد آمدن فشار مکرر به سیاهرگ‌های مقعد یا راست روده عوامل افزایش دهنده خطر، رژیم غذایی بدون فیبر، نشستن یا ایستادن به مدت‌طولانی، چاقی، یبوست، کم‌شدن توان عضلانی در سنین بالا، جراحی راست روده یا پارگی مجرای تناسلی به هنگام زایمان و دوختن آن، بیماری کبدی، سرطان روده بزرگ، سکس مقعدی، بالا بردن فشار خون در سیستم سیاهرگی دستگاه گوارش باشد.
بواسیرهای خارجی به صورت توده نرم و متورم یا توده سفت در اطراف ناحیه مقعدی ظاهر می‌شوند بواسیرهای داخلی در داخل کانال مقعدی ایجاد می‌شوند.
علائم بواسیر بستگی به نوع آن دارد. بواسیر داخلی معمولاً همراه با خونریزی مقعدی بی‌درد است، اما بواسیر خارجی ممکن است علائم کمتری داشته‌باشد یا اگر ترومبوز باشد همراه با درد و تورم در ناحیه مقعد خواهد بود. بسیاری از مردم به اشتباه هرنوع علامت رخ‌داده در اطراف منطقه مقعدی-راست روده‌ای را «بواسیر» می‌دانند و دلایل جدی این علائم را نادیده می‌گیرند. اگرچه علت اصلی بواسیر ناشناخته است، تعدادی از عوامل که باعث بالا رفتن فشار درون شکمی می‌شوند، به‌ویژه یبوست، نقش اصلی را در رشد آن دارند.
درمان اولیه برای بیماری خفیف یا متوسط شامل افزایش دریافت فیبر، مایعات از راه دهان برای حفظ جذب آب، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی برای تسکین درد و استراحت می‌باشد. ممکن است در صورت بروز علائم شدید یا بهبود نیافتن با استفاده از مدیریت بیماری، برخی روش‌های فرعی انجام شوند. عمل جراحی برای کسانی انجام میشود که پس از این مراحل هم بهبود نمی‌یابند. حدود نیمی از مردم در مرحله‌ای از زندگی خود ممکن است دچار برخی از عوارض بواسیر شوند.
نتایج معمولاً رضایت‌بخش است.
درمان بواسیر خارجی
بواسیر را می توان بسته به شدت آن، از طریق چند روش درمان کرد.
پزشک شما ممکن است در مورد مصرف برخی داروها برای بهبود و یا کاهش درد از شما سوال هایی بپرسد.
بعضی از درمان های عمومی و اولیه که ممکن است پزشک شما آن را توصیه کند شامل یخ هایی برای کاهش تورم، شامپوها یا کرم های کاهش دهنده خونریزی است.
این گزینه ها می تواند به افرادی که مبتلا به بواسیر خارجی خفیف تر هستند کمک کند.
اگر مبتلا به بواسیر شدیدتر هستید، پزشک شما ممکن است روند درمان را به صورت عمل جراحی صورت دهد.
درمان های جراحی شامل موارد زیر است:
– حذف هموروئید، که به عنوان هموروئیدکتومی شناخته می شود.
– سوزاندن بافت هموروئید با استفاده از اشعه مادون قرمز، لیزر یا انعقاد الکتریکی.
– ایجاد لایه سازی به منظور کاهش بواسیریاهموروئید.
آزمایشات دیگری نیز به منظور بررسی ، تشخیص و درمان بواسیر مورد استفاده قرار می گیرد. که شامل:
- پروکتوسکوپی
- معاینه دیجیتال رکتوم
- کولونوسکوپی
- آنوسکوپی
پزشک شما ممکن است تشخیص را با یک معاینه فیزیکی شروع کند.
در مورد بواسیرخارجی، این آزمایش و معاینه فیزیکی بسیار کاربرد داشته و پزشک، به راحتی می تواند بواسیر خارجی را تشخیص دهد.
اگر پزشک شما مشکوک به هموروئید داخلی یا خارجی باشد، ممکن است از آندوسکوپی ،برای بررسی داخلی استفاده کند. بواسیرداخلی می تواند با کولونوسکوپی، یا پروکتوسکوپی تشخیص داده شود.
درمان هموروئید یا بواسیر با روش پروکتوسکوپی
همورویید میتواند درجات و انواع مختلفی داشته باشد.
برای تشخیص و درمان قطعی از روش های متعددی استفاده میشود.
یکی از این روش‌ها پروکتوسکوپی است که طی آن راست روده و قسمت انتهای روده با وسیله‌ای به نام پرکتوسکوپ بررسی و معاینه میشود. پروکتوسکوپ وسیله‌ای اپتیک است که سر آن دارای منبع نورانی است. به دنبال این معاینه با چند خراش کوچک در اطراف ناحیه همورویید می‌توان آن را درمان کرد. این روش درمانی بدون بیهوشی انجام می‌پذیرد و بیمار پس از ۲ یا ۳ روز میتواند به زندگی روزمرّه و عادی خود ادامه دهد.
بدون دیدگاه