پرمویی زنان
پُرمویی (هیرسوتیسم) به معنی رشد غیر طبیعی مو به شکل مردانه در زنان است و منظور از آن، رویش مو در آن قسمت از بدن است که در حالت طبیعی فاقد مو است. اگرچه علت این مشکل، می‌تواند نژادی یا فامیلی باشد، ولی در حدود 50 درصد موارد پُرمویی، وابسته به آندروژن یا همان هورمون مردانه است طبق بررسی‌های انجام شده، پُرمویی، بعد از اختلالات تیروئید و دیابت، شایع‌ترین مشکلات مربوط به غدد در زنان ایرانی است و از هر 20 زن، یک تن را گرفتار می‌کند بسیاری از افراد، از جمله زنان به دنبال آن هستند تا موهای زائد بدن خود را از بین ببرند و بعد از این اقدام، هیچ اتفاقی هم نمی‌افتد و اختلالی در بدن ایجاد نمی‌شود؛ از بین بردن کامل موها،
آنقدرها هم راحت نیست.
پُرمویی، یکی از مهم‌ترین بیماری هایی است که در زنان دیده می‌شود.
در ابتدای خلقت، بشر پُرموتر بود و دلیلش نقش حفاظتی وگرمایشی بود،اما امروزه نمیتوان نقشی برای موی بدن قائل شد. به طور طبیعی نباید در بدن یک زن، پُرمویی دیده شود. رویش مو در پشت لب، چانه، سینه، زیر ناف و کشاله ران در مردان اتفاق می‌افتد، ولی در زنانی که مشکلات هورمونی پیدا می‌کنند، در این نواحی موهای ضخیم و زبر، شروع به رشد می‌کنند. هورمون‌ها (به ویژه هورمون مردانه‌ی تستوسترون) باعث افزایش رشد موهاى بدن می‌شود و بر رشد موهاى کرکى خانم‌ها تأثیر مى‌گذارد و ضخامت آنها را بیشتر مى‌کند. برعکس آن، هورمون زنانه (استروژن) سبب نازک‌تر و کم‌رنگ‌تر شدن موهاى بدن مى‌شود و رشد آن را آهسته‌تر و کندتر مى‌کند.
اگر در هرکدام از این نواحی به جای این موهای نازک، موهای ضخیم و سیاه با الگوی مردانه رشد کرد، یا اگر در مدت زمان کوتاهی رشد سریع موهای ترمینال در نواحی خاصی از بدن که وابسته به آندروژن است مثل نواحی سینه، اطراف ناف و شکم، قسمت فوقانی و تحتانی پشت، قسمت داخلی کشاله ران و بازوها مشاهده شد حتما باید به پزشک متخصص پوست مراجعه کرد.
علل پُرمویی
پُرمویی اغلب به علت افزایش تولید آندروژن‌ها یا همان هورمون‌های مردانه (به وسیله تخمدان یا غده فوق کلیه) و یا افزایش اثر آندروژن‌ها ایجاد می‌شود. در برخى افراد، سطح هورمونهاى مردانه افزایش پیدا نمی‌کند، بلکه فعالیت آنزیمی درپوست افزایش مى یابدکه تستوسترون رافعال می‌کند. این بی‌توازنی آنزیم می‌تواند عامل پرمویى شود و هیرسوتیسم بدون بالا بودن هورمونهاى مردانه در بدن فرد مشاهده شود.
در کم‌کارى تیروئید و چاقى:
ماده‌اى که هورمون تستوسترون رابه خود جذب می‌کند کاهش یافته و سطح تستوسترون آزاد و فعال درخون بالا مىرود و باعث پرمویى می‌شود.
علل با شیوع کمتر این بیماری، شامل:
- اختلالات غده آدرنال (مثل پُر کاری غده فوق کلیه)
- اختلالات تخمدان (مانند تومورهای خوش خیم و بدخیم آن)
یکی از شایع‌ترین علت‌های پُرمویی در زنان، تخمدان دارای چند کیست (تخمدان پلی کیستیک) است.
گاهی دلیل خاصی برای این بیماری پیدا نمی‌شود.
ممکن است نتیجه همه آزمایش‌های درخواست شده از فرد، کاملا طبیعی باشد.
دراین حالت، نژاد افراد، عوارض مصرف برخی داروها و وراثت می‌تواند دلیل باشد که در هر حالت، نیاز به پیگیری دارد.
تشخیص پُرمویی
تشخیص پُرمویی و علت آن را بر اساس تاریخچه، معاینه بالینی و استفاده از یافته های پاراکلینیکی میباشد. سن شروع پُرمویی، بستگی به علت زمینه‌ای آن دارد. انواع خوش خیم پُرمویی، بیشتر در دوران بلوغ ظاهر می‌شوند یا پُرمویی که بطور اولیه در سنین میان سالی و یا در افراد مسن ظاهر می شود، بیشتر نشانه ای از یک اختلال زمینه ای جدی (مثل تومور تخمدان یا آدرنال) میباشد. شکل‌های خوش خیم پُرمویی معمولاً در زمان بلوغ شروع شده و به طور آهسته ظرف چند سال پیشرفت می‌کند.
در پُرمویی شدید (دارای پیشرفت سریع)، احتمال وجود تومورهای مولد آندروژن مطرح میباشد. نکته مهم در معاینه فیزیکی، افتراق پُرمویی از رشد موهای کرکی (به علت اختلالات متابولیک، مانند: پُرکاری تیروئیدی یا بی اشتهایی عصبی، یا مصرف برخی از داروها و یا مادرزادی) میباشد.
درمان پُرمویی
درمان پُرمویی بستگی به علت زمینه‌ای داردوباید به فرد اطمینان دادکه حالت زنانگی خودرا از دست نداده است. روش‌های درمانی توأم زیبایی و هورمونی، باعث کنترل پُرمویی در اغلب افراد می‌شود. هنگامی که احساس کردید در بدن یا صورتتان با افزایش ناگهانی و چشمگیر رشد موها مواجه شده‌اید، حتماً به دنبال علت بگردید و از پزشک کمک بخواهید.
روش‌های درمان پرمویی:
تراشیدن یا برداشتن مو به شیوه شیمیایی:
بی رنگ کردن، استفاده از موادموبر دربسیاری از افرادمؤثر است، اغلب تحریک پوستی ایجاد شده برای پُرمویی شدید مناسب نیستند. استفاده از کرم‌ها و روش‌هایی نظیر لیزر و الکترولیز، در حال حاضر در دست بررسی می‌باشند.
هورمون درمانی با مکانیسم کاهش تولید آندروژن یا اثر آن:
این شیوه‌ها در کنترل پُرمویی مؤثر هستند. به علت طولانی بودن دوره رشد مو نهایتا اثرات این دارو شش تا دوازده ماه بعد از درمان ظاهر می‌شود.
داروهای ضد حاملگی خوراکی:
این دسته داروها در زنان جوان مبتلا به پُرمویی که خواهان باردار شدن نیستند انتخاب اول است و به منظم شدن سیکل قاعدگی در زنانی که قاعدگی نامنظم یا قطع قاعدگی دارند، کمک می‌کنند. از این ترکیبات در زنانی که سابقه میگرن، بیماری‌های ترومبوآمبولیک، سرطان رحم یا پستان دارند، نباید استفاده کرد. مصرف داروهای ضد حاملگی خوراکی باعث کنترل پُرمویی با علل مختلف در بیش از 50 درصد افراد می‌شود، ولی اغلب استفاده از روش‌های زیبایی هم ضروری است.
درمان با داروهای ضد آندروژن:
این دسته از داروها باعث کاهش تولید آندروژن یا مهار اثر آن در فولیکول‌های مو می شوند و در درمان افزایش آندروژن خون با علل متفاوت و نیز در درمان پُرمویی بدون علت مؤثر هستند. خانم‌هایی که از لحاظ جنسی فعال هستند و از ضد آندروژن‌ها استفاده می‌کنند، مصرف هم زمان داروهای ضدبارداری حاوی استروژن و پروژسترون لازم است.
درمان پر مویی با لیزر:
رفع و از بین بردن موهای زائد با لیزر، یک راه‌حل دائمی برای از بین بردن موهای زائد است. لیزر مو می‌تواند هم برای زنان و هم برای مردان استفاده شود. لیزر موهای زائد برای بیشتر نواحی بدن مناسب است. از بین بردن دائمی موها باعث افزایش حس آزادی و اعتماد به نفس در افراد می‌شود. لیزر موی زائد، فقط در چند جلسه درمان ساده انجام می‌شود که رشد موها را به‌طور دائمی به حداقل می‌رساند و بیمار با یک پوست صاف دائمی روبرو می‌شود که هرروز و در طول سال تمیز و بدون مو هست. هزینه لیزر موهای زائد با توجه به دائمی بودن این روش در مقابل سایر روش‌ها مقرون به صرفه است.
فهرست مقاله
بدون دیدگاه