خطر تنگی دریچه آئورت

خطر تنگی دریچه آئورت - کلینیک قلب اکسیر


علائم تنگی دریچه آئورت

تنگی آئورت یکی از شایع‌ترین و جدی ترین مشکلات بیماری‌های دریچه قلب است. در تعریفی ساده تنگی آئورت باریک شدن دهانه دریچه آئورت است. تنگی آئورت در واقع جریان خون از بطن چپ به آئورت را محدود می‌کند و همچنین ممکن است فشار در دهلیز چپ را نیز در پی داشته باشد.

اگرچه برخی از افراد به دلیل نقص مادرزادی قلب به نام “دریچه آئورت دو سوئیچه دو طرفه” دچار تنگی آئورت هستند، اما این وضعیت بیشتر در هنگام پیری ایجاد می‌شود زیرا کلسیم یا اسکار به دریچه آسیب می‌رساند و میزان جریان خون را از طریق آن محدود می‌کند.

آیا تنگی آئورت همیشه علائمی ایجاد می‌کند؟

پاسخ به این سوال منفی است. بسیاری از افراد مبتلا به تنگی آئورت یا AS علائم قابل توجهی را تجربه نمی‌کنند، تا زمانی که مقدار جریان خون محدود شده به میزان زیادی کاهش یابد.

علائم تنگی آئورت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • • درد قفسه سینه
  • • ضربان قلب سریع و تکان دهنده
  • • مشکل در تنفس یا احساس تنگی نفس
  • • احساس سرگیجه یا سبکی سر، حتی غش کردن
  • • مشکل در راه رفتن در مسافت‌های کوتاه
  • • تورم مچ و پاها
  • • مشکل خوابیدن یا نیاز به خوابیدن در حالت نشسته
  • • کاهش سطح فعالیت یا کاهش توانایی انجام فعالیت‌‎های عادی

نقص مادرزادی در تنگی دریچه آئورت

نوزادان و کودکانی که به دلیل نقص مادرزادی دچار تنگی آئورت هستند ممکن است علائمی از جمله:

  • • خستگی در هنگام انجام کار
  • • عدم افزایش وزن
  • • تغذیه ضعیف یا ناکافی
  • • مشکلات تنفسی
  • دلایل تنگی دریچه آئورت

 

3 حالت می‌تواند باعث ضخیم شدن دریچه آئورت شود:

  • تجمع کلسیم:

خون در میان سایر مواد معدنی و مواد مغذی، کلسیم را حمل می‌کند. با عبور خون از دریچه آئورت در طول زمان رسوبات کلسیم بر روی دریچه تشکیل می‌شود. این مورد می تواند آن را سخت‌تر کرده و موجب تنگ شدن آن شود.

 

  • نقص قلب از بدو تولد:

دریچه آئورت طبیعی دارای سه فلپ یا کاسپ است که کاملاً در کنار هم قرار می‌گیرند. برخی از افراد با دریچه آئورت متولد می‌شوند که دارای یک، دو یا حتی چهار لبه است. قلب می‌تواند سال‌ها به این ترتیب کاملاً خوب کار کند. اما هرچه سن بیشتر می‌شود، احتمال سفت شدن دریچه ایجاد می‌شود. این نوع نقص مادرزادی قلب با ترمیم یا تعویض دریچه قابل درمان است.

 

  • تب روماتیسمی:

گرچه این عارضه ناشی از “استرپتوکوک گلو” یا “تب مخملک” تقریباً مثل گذشته نیست، اما هنوز هم می‌تواند یک تهدید باشد. تب روماتیسمی می‌تواند دریچه آئورت را دچار زخم کند. بافت اسکار تجمع کلسیم روی دریچه را آسان می‌کند.

 

چگونه تنگی آئورت پیشرفت می‌کند یا مشکلات فزاینده ای ایجاد می‌کند؟

علاوه بر علائم تنگی آئورت، که ممکن است باعث ضعف، ضعف یا بی حالی بیمار شود، دیواره بطن چپ نیز ممکن است ضخیم شدن عضله را نشان دهد، زیرا بطن باید بیشتر کار کند تا خون را از طریق دریچه باریک به داخل سوراخ کند آئورت شریان بزرگ.

دیواره ضخیم شده فضای بیشتری را در محفظه تحتانی قلب اشغال می کند که باعث می شود فضای کمتری برای تأمین مقدار کافی خون به بدن فراهم شود. این ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود. درمان مناسب می‌تواند پیشرفت این بیماری را معکوس یا کند کند.

 

افرادی که در معرض تنگی دریچه آئورت

چه کسانی در معرض تنگی آئورت است؟

تنگی آئورت عمدتا در افراد مسن در اثر ایجاد زخم و تجمع کلسیم در لبه دریچه (فلپ یا چین) تأثیر ایجاد می‌شود. AS مربوط به سن معمولاً پس از 60 سالگی شروع می‌شود، اما اغلب افراد تا 70 یا 80 سالگی علائمی را نشان نمی‌دهد.

در جوانان شایع ترین علت تنگی آئورت در جوانان نقص مادرزادی است. علت دیگر ممکن است عدم رشد دریچه قلب باشد. بنابراین قلب برای پمپاژ خون به دهانه فشار می‌آورد و با گذشت سال‌ها دریچه معیوب اغلب به دلیل تجمع کلسیم سفت و باریک می‌شود.

 

عوارض تنگی دریچه آئورت

وقتی دریچه آئورت به طور عادی باز نمی‌شود، قلب شما نمی‌تواند تمام خون جمع شده در آن را پمپ کند. این عارضه باعث شود که خون در جای دیگر قلب و حتی به داخل ریه‌ها برگردد. برای جبران این مشکل، عضله قلب سعی می‌کند تا پمپاژ بیشتری انجام دهد تا خون را به بدن برساند.

برخی از عوارضی که می‌تواند ناشی از فعالیت بیش از حد قلب باشد، شامل موارد زیر است:

  • • درد قفسه سینه ناشی از جریان خون ضعیف در عضله قلب
  • • غش کردن (زیرا خون کافی به مغز خود نمی‌رسد)
  • نارسایی قلبی ( قلبی ضعیف شده که به خوبی پمپ نمی‌کند)
  • • آریتمی ( ریتم غیر طبیعی قلب ناشی از جریان خون نامنظم در قلب.)

تشخیص تنگی دریچه آئورت

راه‌های تشخیص تنگی دریچه آئورت

برای تشخیص تنگی دریچه آئورت، پزشک علائم و نشانه های را بررسی می کند، هچنین هم در مورد سابقه پزشکی صحبت کرده و معاینه بدنی انجام می دهد. پزشک شما ممکن است با استفاده از استتوسکوپ صدای قلب را چک می‌کند تا تشخیص دهد سوفل قلبی دارید که نشان دهنده وضعیت دریچه آئورت است.

علاوه بر این پزشک ممکن است چندین آزمایش برای تشخیص وضعیت و تعیین علت و شدت وضعیت قلب توصیه کند. این آزمایشات شامل موارد زیر است:

اکوکاردیوگرام:

این آزمایش از امواج صوتی برای تولید تصاویر ویدئویی قلب در حال حرکت استفاده می‌کند. در طول این آزمایش، متخصصان وسیله‌ای مانند مبدل را بر روی سینه نگه می‌دارند. پزشکان ممکن است از این آزمایش برای ارزیابی اتاق‌های قلب، دریچه آئورت و جریان خون در قلب استفاده کنند.
پزشکان ممکن است نوع دیگری از اکوکاردیوگرام به نام اکوکاردیوگرام ترانس ماسا را انجام دهند تا دریچه آئورت را از نزدیک ببینند. در این آزمایش، یک مبدل کوچک متصل به انتهای یک لوله به پایین لوله منتهی از دهان به معده (مری) وارد می‌شود.

 

الکتروکاردیوگرام (نوار قلب):

در این آزمایش سیم (الکترود) متصل به پد روی پوست فعالیت الکتریکی قلب را اندازه‌گیری می‌کند. نوار قلب می‌تواند محفظه‌های بزرگ قلب، بیماری‌های قلبی و ریتم‌های غیر طبیعی قلب را تشخیص دهد.

 

اشعه ایکس قفسه سینه:

اشعه ایکس قفسه سینه می‌تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد قلب بزرگ شده است یا خیر چراکه این عارضه می‌تواند نشانه ای از تنگی دریچه آئورت باشد. همچنین می‌تواند نشان دهد که آیا یک رگ خونی (آئورت) بزرگ شده یا تجمع کلسیم روی دریچه آئورت روی داده است. اشعه ایکس قفسه سینه همچنین می‌تواند به پزشکان کمک کند تا وضعیت ریه‌ها را نیز بررسی کنند.

 

تست‌های ورزشی یا تست های استرس:

آزمایش‌های ورزشی به پزشکان کمک می‌کند تا در هنگام فعالیت بدنی علائم و نشانه‌های بیماری دریچه آئورت را تشخیص دهند و این آزمایشات می‌تواند به تعیین شدت وضعیت کمک کند. اگر قادر به ورزش نیستید، ممکن است از داروهایی استفاده شود که تأثیرات مشابه ورزش بر روی قلب دارند.

 

اسکن توموگرافی کامپیوتری قلب (CT):

در سی تی اسکن قلب از مجموعه ای از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر دقیق از قلب و دریچه‌های قلب استفاده می‌شود. پزشکان ممکن است از این آزمایش برای اندازه گیری اندازه آئورت و مشاهده دقیق تر دریچه آئورت استفاده کنند.

 

ام آر آی قلب:

در MRI قلب از میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از قلب استفاده می‌شود. این آزمایش ممکن است برای تعیین شدت بیماری و ارزیابی اندازه آئورت استفاده شود.

 

کاتتریزاسیون قلب:

این آزمایش غالباً برای تشخیص بیماری دریچه آئورت مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، اما اگر آزمایش‌های دیگر قادر به تشخیص بیماری یا تعیین شدت آن نباشند، ممکن است از آن استفاده شود. در این روش، پزشک یک لوله نازک (کاتتر) را از طریق یک رگ خونی در بازو یا کشاله ران رد می‌کند و آن را به یک شریان قلب هدایت می‌کند.

سپس رنگی را از طریق کاتتر تزریق می‌کنند، که به عروق کمک می‌کند تا در اشعه ایکس (آنژیوگرام کرونر) قابل مشاهده شوند. این آزمایش یک تصویر دقیق از عروق قلب و نحوه عملکرد قلب را به پزشک ارائه می‌دهد. همچنین می‌تواند فشار داخل محفظه‌های قلب را اندازه‌گیری کند.

درمان تنگی دریچه آئورت

درمان تنگی دریچه آئورت به شدت بیماری بستگی دارد:

اگر علائم خفیف است یا علائمی را تجربه نمی‌کنید، پزشک با قرار ملاقات‌های پی در پی و منظم وضعیت بیماری را کنترل می‌کند. همچنین پزشک شما را به تغییر سبک زندگی سالم و استفاده از داروها برای درمان علائم یا کاهش خطر عوارض توصیه کند.

در نهایت ممکن است برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت بیمار به جراحی نیاز داشته باشید. در برخی موارد، حتی اگر علائمی را تجربه نمی‌کنید، ممکن است پزشک جراحی را برای شما توصیه کند.

جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت معمولاً از طریق بریدگی (برش) در قفسه سینه انجام می‌‎شود. البته رویکردهای کمتر تهاجمی ممکن است در دسترس باشد.

اگر دچار تنگی دریچه آئورت هستید، در یک مرکز پزشکی با یک تیم چند رشته‌ای از متخصصان قلب و عروق و سایر پزشکان و کادر پزشکی آموزش دیده و با تجربه در ارزیابی و درمان بیماری دریچه قلب، ارزیابی و درمان شوید. این تیم می‌تواند برای تعیین مناسب ترین روش درمانی برای شما مشاوره درمانی ارائه دهد. کلینیک قلب و دیابت اکسیر در زمنیه خدمات درمانی بیمارانی با مشکلات قلبی و عروقی می‌تواند تا انتهای مسیر سلامتی در کنار شما باشد.

 

گزینه‌های جراحی عبارتند از:

  • • ترمیم دریچه آئورت
  • • تعویض دریچه بیولوژیکی
  • • تعویض دریچه بیولوژیکی

جراحان به ندرت دریچه آئورت را برای درمان تنگی دریچه آئورت ترمیم می‌کنند، چراکه به طور کلی تنگی دریچه آئورت نیاز به تعویض دریچه آئورت دارد. برای ترمیم دریچه آئورت، جراحان ممکن است فلپ دریچه (کاسپ) را که جوش خورده است، جدا کنند.

 

بالون والوپلاستی
پزشکان ممکن است با استفاده از یک لوله باریک و بلند (کاتتر) روشی را برای ترمیم دریچه‌ای با دهانه باریک (تنگی دریچه آئورت) انجام دهند. در این روش، که به آن “بالون ولووپلاستی” گفته می‌شود، پزشک کاتتری را با یک بالون در نوک آن وارد رگ بازو یا کشاله ران می‌کند و آن را به دریچه آئورت هدایت می‌کند. پزشکی که این عمل را انجام می‌دهد.

 

تعویض دریچه آئورت

تعویض شیر مکانیکی

برای درمان تنگی دریچه آئورت غالباً به تعویض دریچه آئورت نیاز است. در تعویض دریچه آئورت، جراح دریچه آسیب دیده را برمی دارد و یک دریچه مکانیکی یا دریچه ساخته شده از بافت قلب گاو، خوک یا انسان (دریچه بافت بیولوژیکی) را جایگزین می‌کند.

دریچه های بافت بیولوژیکی با گذشت زمان تحلیل می‌روند و در نهایت ممکن است نیاز به تعویض داشته باشند. افرادی که دریچه مکانیکی دارند، برای جلوگیری از لخته شدن خون، باید مادام العمر از داروهای رقیق کننده خون استفاده کنند.

 

تعویض دریچه آئورت ترانس کاتر

در تعویض دریچه آئورت ترانس کاتر (TAVR) پزشکان یک روش کم تهاجمی به نام تعویض دریچه آئورت ترانس کاتر (TAVR) را برای جایگزینی دریچه آئورت استفاده می‌کند. در TAVR، پزشکان یک کاتتر در پا یا سینه قرار می‌دهند و آن را به قلب هدایت می‌کنند. سپس یک دریچه تعویض از طریق کاتتر وارد شده و به قلب هدایت می‌شود. هنگامی که دریچه کاشته می‌شود، پزشکان کاتتر را از رگ خونی شما خارج می‌کنند.

 

منابع:

www.mayoclinic.org
www.heart.org

فهرست مقاله

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید